تالولا ویلیس، دختر دمی مور و بروس ویلیس و مبارزه اش با بیماری Dermatillomania یا پوست کَنی - سرزمین من

به گزارش سرزمین من، تالولا ویلیس، دختر دمی مور و بروس ویلیس، به تازگی با انتشار تصویری از چهره خود در اینستاگرام، به آگاهی بخشی درباره اختلال پوست کَنی یا درماتیلومانیا پرداخته . در این اختلال روانی فرد را به طور وسواسی پوست خود را می کند. تالولا، 30 ساله، در این پست همراه با تصویری از خود، پیامی دلگرم کننده به افرادی که با این مشکل دست و پنجه نرم می کنند،فرستاده. او با اشاره به چالش های خود در مدیریت این اختلال، بر اهمیت پذیرش و مهربانی با این بیماران تاکید کرده است.

وی همچنین روند بهبودی خود را با انتشار تصاویری از قبل و بعد بهبودی پوستش به اشتراک گذاشت و گفت که بهبودی همیشه به معنای پوست صاف نیست و ممکن است همچنان با افکار مزاحم روبرو باشد. این تصاویر نشان دهنده پیروزی های کوچک در مسیر مبارزه با این اختلال بودند.

در کنار این مبارزه، تالولا اخیراً از تشخیص اوتیسم خود خبر داد، که برای اولین بار به طور عمومی در اینستاگرام گفت. وی تأکید کرد که این تشخیص در تابستان اخیر بر روی او گذاشته شده و تأثیر عمیقی بر زندگی اش داشته است. او با اشتراک گذاری این تجربه، به اهمیت توجه به اوتیسم در زنان پرداخت، چرا که به دلیل تمرکز تحقیقات گذشته بر مردان، بسکمک از زنان تا بزرگسالی تشخیص داده نمی شوند.

تالولا با شجاعت و صداقت خود، تجربیاتش را به اشتراک گذاشته و به دیگران در مسیر مقابله با چالش های مشابه کمک می کند، تا احساس تنهایی نکنند و مسیر بهبودی خود را با قدرت ادامه دهند.

درماتیلومانیا Dermatillomania، که به عنوان اختلال پوست کَنی یا Excoriation Disorder نیز شناخته می شود، یک اختلال روانی است که در آن فرد مبتلا به طور اجباری و غیرقابل کنترل به پوست کَنی وادار می شود. این رفتار می تواند شامل کندن پوست اطراف ناخن ها، صورت، بازوها و سایر نواحی بدن باشد. افراد مبتلا به این اختلال معمولاً این کار را به دلیل احساس اضطراب، استرس یا برای کسب احساس تسکین انجام می دهند.

علائم و نشانه ها

• کندن مداوم پوست: که اغلب منجر به آسیب دیدگی پوست، ایجاد زخم ها و حتی عفونت های پوستی می شود.
• صرف زمان زیاد: افراد ممکن است ساعت ها وقت خود را صرف پوست کَنی کنند، به طوری که این رفتار به یک عادت وسواسی تبدیل می شود.
• خودآگاهی: بیشتر افراد مبتلا به این اختلال از رفتار خود آگاه هستند و ممکن است احساس شرمندگی یا خجالت کنند، اما نمی توانند این رفتار را متوقف کنند.
• تلاش برای پنهان کردن: به دلیل زخم ها و آسیب های ناشی از پوست کَنی، افراد ممکن است تلاش کنند این قسمت های بدن را بپوشانند یا از دیگران مخفی کنند.

علل و دلایل

دلایل دقیق درماتیلومانیا هنوز به طور کامل شناخته نشده است، اما پژوهش ها نشان می دهند که این اختلال ممکن است با اضطراب، افسردگی، وسواس فکری-عملی OCD و اختلالات دیگری که به کنترل تکانه ها مربوط می شوند، مرتبط باشد. همچنین، برخی از محققان به عوامل ژنتیکی و تغییرات در سطح مواد شیمیایی مغز مانند سروتونین اشاره می کنند.

درمان

درمان درماتیلومانیا شامل روش های مختلفی می شود که به کاهش رفتارهای پوست کَنی و مدیریت اضطراب کمک می کنند. این روش ها ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• روان درمانی: به ویژه درمان شناختی-رفتاری CBT که به فرد کمک می کند الگوهای فکری ناسالم خود را تغییر دهد و راه های جدیدی برای مدیریت استرس پیدا کند.
• داروها: ممکن است داروهای ضد افسردگی یا ضد اضطراب برای کمک به مدیریت علائم تجویز شوند.
• مدیریت استرس: تکنیک های آرام سازی مانند مدیتیشن و تمرینات تنفسی می توانند به کاهش تمایل به پوست کَنی کمک کنند.
• پوشیدن دستکش یا استفاده از موانع: برای جلوگیری از دسترسی به منطقه ها مورد نظر.

درماتیلومانیا می تواند تاثیرات منفی بر زندگی روزمره فرد داشته باشد، اما با درمان مناسب و پشتیبانی، افراد می توانند این اختلال را مدیریت کرده و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند.