آخر هفته کجا بریم؟ از آبشار هریجان و روستاهای وردیج و واریش تا چشمه میشی و آبشار مارگون - سرزمین من

به گزارش سرزمین من، آخر هفته فرصتی است برای دل به آرامش و افسون طبیعت سپردن و روح تازه گرفتن، سفری یک یا دو روزه کمک می کند تا خستگی تکرار مدام زندگی شهری از خاطرتان زدوده و لذت از زیبایی های زندگی در جان تان دمیده شود. در این مقاله از خبرنگاران با روستاهای وردیج و واریش و آبشار هریجان برای سفری کوتاه و چشمه میشی و آبشار مارگون برای سفری دو روزه آشنا می شویم.

مقالات مرتبط:

سفرهای یک روزه برای آخر هفته

اگر ساکن تهران هستید، از فضای دود و دم و قیل و قال شهر خسته شده اید ولی فکر می کنید فرصتی برای سفر در اختیار ندارید، چند مقصد نزدیک و دیدنی را به شما پیشنهاد می کنیم، تا در فرصتی محدود نفسی تازه کنید و با سپری کردن روزی مملو از آرامش، خاطری آسوده کنید.

روستا و آبشار هریجان

هریجان یکی از منطقه ها خوش آب و هوای منطقه کلاردشت در استان مازندران است که مرکز نشینان با چند ساعت رانندگی می توانند یک آخر هفته خوب را پشت سر بگذارند و تا پای آبشار بلندش که حدود 80 متر ارتفاع دارد، بالا بفرایند.

چاده چالوس برای همه نامی آشناست اما شاید فکرش را هم نکنید که تقریباً تمام فرعی های جاده چالوس، هرکدام به منطقه ای دیدنی بسیار بکر و دست نخورده منتهی می شوند . یکی از این منطقه ها دیدنی، روستای هریجان است که آبشاری بلند دارد و با کمتر از 10 کیلومتر فاصله از جاده چالوس و پیچ های مختلف، شما را به یک طبیعت بکر و آرام می رساند. این روستا زمانی پرجمعیت بود اما امروز فقط انگشت شمار خانواده های کهن سال در آن به جای مانده اند، هرچند با شناخته تر شدن این منطقه زیبای طبیعی، بعضی از مالکان و ساکنان قدیمی هم هوای ییلاق قدیمی به سرشان زده و مدتی را در روستای خوش آب و هوای اجدادی می گذرانند. بافت روستا، علفزارهای وسیع و آبشار بلند از دیدنی های هریجان هستند. می توانید چند دقیقه ای در هریجان بگردید و خانه های تخریب شده اش را ببینید. روستا یک امام زاده هم به نام شاهزاده محمود (ع) دارد که گنبدش وقت ورود به روستا پیدا است و می توانید وقت برگشت به آن سری بزنید. آبشار باریک هریجان در غرب روستا قرار گرفته است و برای رسیدن به آن جاده خاکی را تا داخل روستا ادامه دهید. حدود 300، 400 متر که وارد روستاشدید، در کنار پرچین های سنگی در سمت چپ، یک جاده فرعی وجود دارد که راستا دسترسی به آبشار است.

تا جویی که از آب آبشار درست شده ، حدود یک ربع پیاده روی دارید، اما اگر می خواهید به تاج آبشار برسید، باید حدود نیم ساعت تا کوتاه ترین تاج که حدود 9 متر ارتفاع دارد، کوهنوردی کنید. از تهران بعد از حدود 2 ساعت و 135 کیلومتر رانندگی به روستای هریجان می رسید. اگر با خودروی شخصی سفر می کنید، وارد جاده چالوس شوید، حدود 4 کیلومتر بعد از سیاه بیشه در پیچ سمت راست جاده، تابلوی رستوران جعفر میردار سلطانی را می بینید. از این فرعی تا روستای هریجان حدود 5 کیلومتر راه دارید. این جاده، خاکی و پرشیب است.

بعد از حدود یک ربع به روستا خواهید رسید. آبشار باریک هریجان در غرب روستا قرار گرفته است و برای رسیدن به آن جاده خاکی را تا داخل روستا ادامه دهید. حدود 300 الی 400 متر که وارد روستا شدید، در کنار پرچین های سنگی در سمت چپ، یک جاده فرعی وجود دارد که راستا دسترسی به آبشار است. تا جویی که از آب آبشار درست شده ، حدود یک ربع پیاده روی دارید، اما اگر می خواهید به تاج آبشار برسید، باید حدود نیم ساعت تا کوتاه ترین تاج که حدود 9 متر ارتفاع دارد، کوهنوردی کنید.

برای مطالعه جزیئات بیشتر، مقاله روستا و آبشار هریجان؛ آشنایی با مقاصد تورهای طبیعت گردی ایران را مرور کنید.

روستاهای وردیج و واریش

دو روستای وردیج و واریش در همسایگی هم هستند، روستای وردیج بزرگ ترین روستای حریم شمال غرب تهران به شمار می رود که حدود 500 نفر جمعیت دارد (البته همگی آن ها هم زمان در روستا حضور ندارند) واریش به لحاظ موقعیتی کمی از وردیج بالا تر و البته سرسبز تر است. روستای وردیج به علت صخره های غیرمعمولش مشهور است که به آدمک های سنگی می مانند. این روستا همچنین جاذبه های دیگری مانند باغستان های سیب، گیلاس، هلو، گلابی، گردو و انگور و در جای جای آن سنگ های صیقل خورده برای پیشکش به بازدیدنمایندگان دارد. بازدید از آبشار لت مال در روستای وردیج آبشاری دیدنی نیز خالی از لطف نیست. نام این آبشار از دو کلمه لت یعنی سنگ و مال یعنی مالیده شدن و مالش گرفته شده که تمثیلی از مالیده شدن آب روی سنگ های بستر آبشار است.

از دیگر جاذبه های دیدنی این روستا راهی پلکانی به نام قله لیچه است که به بالای قله های پهنه حصار ختم می شود. در کنار پهنه حصار هم یک امام زاده به نام بی بی زرین قمر قرار گرفته است. همچنین در روستای وردیج رودخانه پر آبی وجود دارد که با نیزارهای بلند و متراکم احاطه شده اند. در بخش هایی از راستا رودخانه حوضچه های کوچکی هم تشکیل شده که فرصت یک آب تنی کوتاه مدت را فراهم می کند. دسترسی به این روستا از طریق اتوبان همت میسر است. اتوبان همت را تا انتها ادامه دهید تا به بلوار پژوهش در شهرک دانشگاه شریف برسید، از آنجا وارد خیابان شهید اردستانی بروید و در انتهای شمالی خیابان تابلوی کوچک سفید رنگی با عنوان روستای وردیج - روستای واریش می بینید که راستا ورودی روستای وردیج است. جاده تا رسیدن به روستای واریش آسفالت است و صخره های آدمک در 6-7 کیلومتری جاده وردیج قرار گرفته است. فاصله روستای واریش از وردیج هم 3-4 کیلومتر است

سفرهای دو روزه برای آخر هفته

دو روز فرصت کمی برای تازه شدن نیست، اگر مقصد سفرتان را به خوبی بشناسید و بدون تعلل دل به طبیعت اطرفتان بزنید. به ویژه این هفته که تعطیلی شنبه نیز بر فراغتتان می افزاید، دل به سفر بسپارید و پای به طبیعت، طبیعتی که شگفتی های آن شما را از فشار زندگی شهری رهایی می بخشد و جان تازه ای در روانتان می دمد.

چشمه میشی

چشمه میشی یکی از جاذبه های طبیعی زیبای استان کهکیلویه و بویراحمد است که در چهار کیلومتری شمال شرقی شهر سی سخت قرار گرفته است. میشی یکی از پرآب ترین و خنک ترین چشمه های زاگرس بوده که آن را چشمه بشو نیز می نامند. چشمه میشی چشمه ای همیشگی و از مهمترین چشمه های منطقه سی سخت به شمار می رود که در امتداد دره ای طولانی با شیب نسبتاً تند روان است. جویبار پرآب و سپیدرنگ آن همچون رشته های مروارید زینت بخش دره ای است که آب چشمه را به زمین های کشاورزی پایین دست آن می رساند. سردی آب این چشمه به حدی است که تا فاصله 800 متری از محل جوشش نمی توان دست را در آن نگاه داشت. چشمه در دره ای جاری است که اگر کمی چشم بچرخانید و آن سوی دره را نگاه کنید، صخره های سنگی و بلند و زیبای آن وسوسه تان می کند که از آن ها بالا بروید. این صخره ها که در زمستان پوشیده از برف هستند، در تابستان فرصت خوبی برای صخره نوردی به شما می دهند . مردم محلی به چشمه میشی، چشمه بشو هم می گویند .

در کتاب های تاریخی هم که جستجو کنید می بینید که منطقه دنا را با نام همین چشمه می شناختند . چشمه میشی یا بشو البته با افسانه های کهن از سلسله کیانیان و دوره کیخسرو شاه نام آورش گره خورده است. در اسطوره ها آمده است که کی خسرو به امیر اهورامزدا در این چشمه سر و تن بشست و در غاری آرامید. از یاسوج با طی راستا 35 کیلومتری به سمت شمال غرب، به سی سخت می رسید ، شهری که مرکز شهرستان دنا است و جاذبه های تفریحی و طبیعی زیبایی را در خود جای داده است. از سی سخت راستا چشمه میشی را در پی بگیرید.

راستای که تنها با طی 5 کیلومتر شما را به چشمه می رساند . چند کیلومتر اول این جاده آسفالته است، در انتهای راستا آسفالته رستوران و کافه ای برای پذیرایی از مسافران و گردشگران وجود دارد. پس از آن باید راستا جاده شوسه را دنبال کنید تا به چشمه برسید. همچنین در بالادست این نقطه و بر بلندی های جنوب جاده، آبگیر زیبایی در دامنه کوه های برف پوش شکل گرفته که دریاچه کوه گل نامیده می شود.

چشمه میشی؛ آشنایی با مقاصد تورهای طبیعت گردی ایران

آبشار مارگون

آبشار مارگون بزرگ ترین و باشکوه ترین آبشار ایران است که از نظر زیبایی و بزرگی و حجم آب خروجی با آبشار شوی دزفول رقابت می کند. این آبشار در استان فارس و در کنار روستای مارگون قرار گرفته است. این روستا از توابع روستای کمهر (Komehr) از شهرستان سپیدان (اردکان سابق) است. سپیدان و منطقه ها اطراف آن به علت کوهستانی بودن و داشتن ارتفاعی بالای 2200 متر آب و هوائی سرد دارد و به گفته شاهدان عینی در مواقعی از زمستان در این آبشار قندیل هایی از یخ تشکیل می شود.

این آبشار در حقیقت سرچشمه رودخانه است و در بالای کوه هیچ رودخانه ای نیست، بلکه از بدنه دیواره صخره ای کوه، بیش از چند هزار چشمه وجود دارد که آب از آن ها به بیرون ریخته می شود. از این حیث این آبشار هم بزرگ ترین و هم مرتفع ترین آبشار چشمه ای در جهان است. همچنین در ادامه راستا رودخانه انبوه درختان، باغات سیب و ... به چشم می خورد. رودخانه حاصل از این چشمه ها بسیار پر آب بوده و تا سپیدان امتداد دارد.

آب این آبشار در گرم ترین فصل سال بسیار خنک و زیر 10 درجه است، اما به علت جوشان بودن این آب، مانند آب چشمه، رفتن در آن یا نوشیدنش هیچ گونه عارضه ای مانند پا درد یا سرما خوردگی در پی ندارد. منطقه حفاظت شده آبشار مارگون که شرایط و زیبایی خود آبشار را دارد در سال 78 با مصوبه شورای حفاظت محیط زیست به عنوان منطقه حفاظت شده جنگلی اعلام شد. خرس قهوه ای، بز و پازن، خارپشت، کفتار، رودک، شغال، گرگ، روباه معمولی و... از گونه های جانوری مشاهده شده در این منطقه به شمار می رود. این آبشار را زیباترین آبشار خاورمیانه می دانند.

در تمامی ایام هفته به خصوص روزهای تعطیل بالغ بر یک هزار خودرو سواری از اقصی نقاط کشور و به ویژه استان فارس به این منطقه سفر می کنند. ساکنان منطقه را هم لر ها و کوچندگان قشقایی تشکیل می دهند؛ قشقایی هایی که به هر علتی حالا پاگیر و ساکن شده اند. یکی از رسوم زیبای روستای مارگون این است که هنگام جشن ازدواج، عروس و داماد به همراه مهمانان و با لباس های زیبای محلی به سوی آبشار می فرایند و مدت زمانی را آنجا می مانند و عکس هایی به یادگاری می گیرند. اگر هوای دیدن این منطقه و آبشار بلند بالایش را در سر می پرورانید، هم از شیراز و هم از یاسوج می توانید به سمت مقصد حرکت کنید. اگر از شیراز راهی شدید به سپیدان بروید و از آنجا 130 کیلومتر که برانید، به مارگون می رسید. اگر هم از یاسوج حرکت کردید، هم می توانید به سپیدان بروید و هم به سمت کاکان، از کاکان هم 65 کیلومتر تا منطه زیبای آبشار راه در پیش دارید. یادتان باشد که همه این راه ها هم آسفالت هستند. راه ماشین رو تا حدود 800 متری آبشار ادامه دارد و بقیه راه را باید پیاده رفت. به خاطر داشته باشید، راستا دسترسی به آبشار مارگون در فصل زمستان، گاه به علت بارش سنگین برف مسدود می شود.

پیش از سفر با مطالعه مقاله آبشار مارگون؛ آشنایی با مقاصد تورهای طبیعت گردی ایران با این آبشار بیشتر آشنا شوید.