گنجینه ای از سکه های عجیب که یک سگ پیدا کرد - سرزمین من

به گزارش سرزمین من، یک سال قبل در آوریل سال 2022، گودالی که یک سگ در زمین کنده بود منجر به کشف کلکسیون نادری از سکه های نازک و یک طرفه قرون وسطایی در جنوب غربی لهستان شد.

به گزارش فرادید، به گفته محققان، این یافته که قدمت آن به قرن سیزدهم بازمی گردد نخستین اکتشافِ تا این حد بزرگ و باارزش در صد سال گذشته است. اوایل این ماه، صاحب یک سگ به نام کایتوس، اداره حفاظت از آثار تاریخی شهر والبژیخ (Wałbrzychu) لهستان را از این یافته نادر باخبر کرد. آن ها نیز فوراً تیمی متشکل از باستان شناسان دانشگاه وروتسواف را برای آنالیز اعزام کردند.

آنا نواکوفسکا-چیوچرا، متصدی ادارۀ مربوطه گفته است: کسی که ما با تماس گرفت در حال پیاده روی با سگش کایتوس بوده که سگ آغاز به کندن زمین می نماید و به این شکل به کوزۀ حاوی سکه ها می رسد. اشیاء یافت شده، سکه های قرون وسطایی هستند که در یک کوزۀ سفالی آسیب دیده سالم مانده اند. قدمت این یافته ها نیمه نخست قرن سیزدهم تخمین زده شده و نشان دهنده این است که در براندنبورگ، ساکسونی یا سیلسیا ضرب شده اند.

به گفتۀ ادارۀ باستان شناسی لهستان، یافتن شمار قابل توجهی از سکه های متعلق به این دوره یک اتفاق استثنایی است، چون در گذشته معمولاً سکه های نو را با ذوب کردن سکه های قدیمی ضرب می کردند و بنابراین حفظ سکه ها در طول زمان به ندرت اتفاق می افتاد. شرایط این سکه ها نیز بسیار عالی است و به خاطر آسیب کمی که به آن ها وارد شده، نقش ضرب شده روی آن ها در بیشتر موارد واضح است.

بزرگ ترین کلکسیون های سکه در لهستان قبلاً در ورشو و کراکف کشف شده بودند، اما مکان این یافتۀ نو حالا به مرکز تازه ای برای علاقه مندان به تاریخ قرون وسطی تبدیل خواهد شد. با این حال، فعلاً مکان دقیق این اکتشاف علنی نشده است تا از ورود جویندگان آماتور گنج به منطقه جلوگیری گردد.

از این ورق های مدوّر طلا که در زبان لاتین به آن ها bractea (به معنای تکه نازک فلز) می گویند، در قرون وسطی به عنوان سکه استفاده میشد. روی این سکه ها تصاویر چاپی و پشت آنها، تصویر نگاتیو مقعر همان تصویر حک شده است. تصاویر روی این سکه ها شامل حیوانات، طرح های خیالی و عناصر معماری می گردد. این قبیل سکه ها منبع عالی مطالعات قرون وسطایی هستند.

ایده قالب گیری سکه ها از یک صفحه نازک فلزی به علت در دسترس نبودن سنگ معدن، نقره یا طلا بوده است. با این ورق های نازک پادشاهان، دوک ها و حتی اسقف ها هم می توانستند سکه ضرب نمایند.

اما بعد از کشف معدن نقره نزدیک شهر پراگ بود که سکۀ موسوم به گروشنِ پراگ ضرب شد که به تدریج جایگزین همین سکه ها شد. این سکه ها میراث باستان شناسی هستند و خاتمه راهشان را به جای بازار مسکوک شناسی به موزه پیدا خواهند کرد. اما پیش از این اتفاق، باید با دقت از آن ها حفاظت کرد تا مطالعات بیشتری روی آن ها انجام گردد.

ادارۀ حفاظت از میراث باستانی در توضیحات خود دربارۀ این یافته، به طنز اضافه نموده است که: باستان شناسان در فکر استفاده از مهارت این سگ در حفاری های بعدی شان هستند!