بیوگرافی ارنست همینگوی ، نویسنده برنده جایزه نوبل ادبیات - سرزمین من

به گزارش سرزمین من، ارنست همینگوی نویسنده برجسته آمریکایی در تاریخ 21 ژوئیه 1899 (30 تیر 1278) به جهان آمد. وی برنده جایزه نوبل ادبی بود که در نهایت خودکشی کرد.

بیوگرافی ارنست همینگوی

ارنِست میلر هِمینگوی نویسنده برجسته معاصر ایالات متحده آمریکا و برنده جایزه نوبل ادبیات در تاریخ 21 ژوئیه 1899 (30 تیر 1278) در اوک پارک ایالت ایلینوی متولد شد. پدرش کلارنس یک پزشک و مادرش گریس معلم پیانو و آواز بود. وی از پایه گذاران یکی از تأثیرگذارترین انواع ادبی، موسوم به وقایع نگاری ادبی شناخته می گردد. ارنست میان شش فرزند دومین پسر خانواده بود.

مطالبی که خودش در خصوص زندگی نامه اش نوشته می گوید: پدر و مادرم به طور کلی با هم هیچ توافق اخلاقی نداشتند و از این لحاظ خانواده ما و به خصوص من دچار گرفتاری و ناراحتی بودیم.

تحصیلات

هنگامی که ارنست پا به مدرسه گذاشت احساس کرد که به ادبیات بیشتر از درس های دیگر علاقه مند است.

خود در این باره می گوید: از قیافه و از بیان آموزگار ادبیاتم خوشم می آمد. احساس می کردم چیزی در من هست که او در قالب ادبیات و شعرهایی که می خواند خوب بازگو می نماید. اما این کشش را نسبت به درس های دیگرم آنچنان نداشتم.

او پس از اتمام دوره دبیرستان، در سال 1917 برای مدتی در کانزاس سیتی به عنوان گزارشگر گاهنامه استار مشغول به کار شد. در جنگ جهانی اول او داوطلب خدمت در ارتش شد اما ضعف بینایی او را از این کار بازداشت در عوض به عنوان راننده آمبولانس صلیب سرخ در نزدیکی جبهه ایتالیا به خدمت گرفته شد. وی در 8 ژوئیه 1918 مجروح شد و ماه ها در بیمارستان بستری بود.

در بازگشتش به ایالت متحده مردم شهر و محله اش در اوک پارک از او مانند قهرمانان استقبال کردند. ارنست کار خبرنگاری را از سر گرفت. در پاریس ارنست برای تورنتو استار مشغول به کار شد. وی به داستان نویسی مشغول شد و طی همین دوران یعنی بین سال های 1921 تا 1926 بود که او در مقام یک نویسنده به شهرت رسید.

ازدواج

در سال 1921 با هدلی ریچاردسن اهل سن لوییز آشنا و عاشق او شد. آنها با هم ازدواج کردند و بنا بر توصیه شروود اندرسن برای آغاز زندگی، پاریس را انتخاب کردند.

در سال 1926 ارنست همینگوی با پائولین فایفر ثروتمند دیدار کرد و این آشنایی ازدواج اول او را به جدایی کشاند. ارنست و پائولین در سال 1927 با یکدیگر ازدواج کردند و صاحب دو پسر شدند. پاتریک در سال 1928 و گرگوری درسال 1931 به جهان آمد. او در همان دوران زندگی اش با پائولین خانه ای در شهر کی وست فلوریدا خرید.

در اواخر دهه 1930 همینگوی عاشق زنی روزنامه نگار و نویسنده به نام مارتا گلهورن شد و در سال 1940 با او ازدواج کرد. ارنست همچنین در سال 1944 با ماری ولش دیدار کرد و این بار دلباخته او شد، از مارتا در سال 1945 جدا شد و در 1946 با ماری ازدواج کرد.

ارنست همینگوی بیشتر عمرش سرگرم ماجراجویی بود. از زخمی شدن در ایتالیا بر اثر اصابت 200 تکه ترکش گلوله نیروهای اتریشی در خلال جنگ جهانی اول تا شرکت در خط مقدم جبهه های جنگ داخلی اسپانیا یا سفرهای توریستی به حیات وحش آفریقا تا ماهی گیری و شکار حیوانات وحشی و زندگی در کوبا.

برنده جایزه نوبل ادبی

همینگوی در سال 1952 کتاب پیر مرد و دریا را نوشت و این سال برای همینگوی سال خوشی بود. همینگوی در این سال جایزه نوبل ادبی را به خاطر همه کارهایش و کتاب معروفش پیرمرد و دریا دریافت نمود. داستان پیرمرد و دریا از این جا آغاز می گردد که یک پیرمرد صید نماینده ماهی به بدشانسی برمی خورد و هر روز که به صید ماهی می رود دست خالی بر می گرد در حالی که بقیه صیادان ماهی صید می کردند و کم کم پسرکی که با پیرمرد همراه بوده است پدر و مادرش او را از پیرمرو جدا می نمایند به خاطر بدشانسی پیرمرد که ماهی صید نمی نماید و در کنار صیاد دیگر مشغول به کار می گردد. نکته قابل توجه داستان این است که پیرمرد هیچ وقت از کار خودش ناامید نمی گردد و هر روز به صید ادامه می دهد هر چند که دست خالی برمی گشت و......

آثار ارنست همینگوی

• سه داستان و ده شعر (1923)

• در زمان ما (1924)

• مردان بدون زنان (1927)

• برنده هیچ نمی برد (1933)

• خورشید هم طلوع می نماید (1926)

• وداع با اسلحه (1929)

• مرگ در ساعت یک بعد از ظهر (1932)

• تپه های سبز آفریقا (1935)

• داشتن و نداشتن (1937)

• ستون پنجم و چهل و نه داستان کوتاه (1938)

• زنگ ها برای که به صدا در می آیند (1940)

• بهترین داستان های جنگ تمام زمان ها (1942)

• در امتداد رودخانه به سمت درخت ها (1950)

• پیرمرد و دریا (1952)

• مجموعه اشعار (1960)

آثار منتشر شده از ارنست همینگوی پس از مرگ او

• پاریس جشن بیکران (مترجم: فرهاد غبرایی) (1964)

• عیش مدام (مترجم: سیروس طاهباز، ترجمه ناقص) (1964)

• ضیافت سیار (1964)

• با نام ارنست همینگوی (یادداشت های همینگوی از سال های اولیه اقامت در پاریس) (1967)

• داستان های کانزاس سیتی استار (1970)

• جزایر در طوفان (1970)

• باغ عدن (رمان ناتمام) (1970)

• حقیقت در اولین تابش (1999)

• تابستان خطرناک (مترجم: غلام مرادی، 1386) (1961)

مرگ ارنست همینگوی

ارنست همینگوی در تاریخ 2 ژوئیه 1961 (11 تیرماه 1340) میلادی با یکی از تفنگ های محبوبش، دولول ساچمه زنی باس اندکو، خودکشی کرد؛ خانواده اش در ابتدا اعلام کردند که ارنست مشغول تمیز کردن اسلحه بوده که تیری از آن دررفته و باعث مرگ وی شده است اما پس از پنج سال همسر وقتش، ماری ولش، به انجام خودکشی توسط همینگوی اعتراف کرد.

مجله سرزمین من

منبع: setare.com