ایمنی بار دیگر داغدار شد - سرزمین من

به گزارش سرزمین من، اگر به صندلی ایمنی در زندگیمان نگاه ساده ای بیندازیم در میابیم که ایمنی صندلی ویژه ای در سبک زندگی غالب خانواده ها ندارد. ایمنی، این مولفه ناکام در وقایع هر چند پرتکرار است و روزانه با آن بسیار سر و کار داریم اما بارها طعم تلخ سوگ عدم رعایت ایمنی را چشیده ایم.

به گزارش سرزمین من، حوادث ساختمانی (indoor) درصد قابل توجهی از حریق ها را به خود اختصاص می دهند. این حریق ها که بعضا به علت نا ایمنی رخ می دهد از جمله حوادث دلخراشی هستند که گاهی منجر به جانباختن اعضای یک خانه هم می گردد.

اما متاسفانه حوادث از این دست آمار کمی ندارند و هر چند وقت یکبار با حادثه غم انگیزی از حریق های ساختمانی روبرو می شویم که تنها یک مورد آن ماه پیش در ایذه رخ داد و طی آن نوجوان 15 ساله ای جان خود را به خطر انداخت و برای نجات جان دو تن از هموطنان به دل آتش زد و چند روز بعد از حادثه هم بر اثر شدت جراحات ناشی از سوختگی جان باخت.

بی شک داستان ایثار و فداکاری علی لندی در تاریخ این مرز و بوم ثبت خواهد شد، اما این حادثه بار دیگر بر لزوم آموزش و فرهنگ سازی درباره مقوله ایمنی در جامعه و به ویژه مدارس تاکید دارد.

محمدرضا مرشد دوست -کارشناس ایمنی- در گفت و گو با سرزمین من در این باره گفت: ایمنی در خانه ها از نکاتی است که باید به آن نگاه ویژه ای داشت و فرهنگ ایمنی را به خانه ها وارد کرد.

وی ادامه داد: باید در مورد وجود لوازم ایمنی، آگاهی افراد خانه از وسایل ایمن از جمله کپسول های آتش نشانی، آگاهی شهروندان از شرایط ایمنی خانه و وسایل خانه خود و.. تاکید بیشتری داشت تا شاهد حوادث تلخ و دلخراشی از این دست نباشیم. این حادثه تلخ که جان علی لندی، نوجوان فداکار ایذه ای را گرفت بر چند مورد تاکید ویژه ای داشت که یکی از موارد آن لزوم فرهنگ سازی و آگاهی رسانی به شهروندان است.

این کارشناس ایمنی با بیان اینکه شهروندان باید آگاهی بیشتری در زمینه تماس به موقع با نیروهای امدادی داشته باشند گفت: البته این روز ها نسبت به گذشته ، شرایط تماس سریع با نیروهای امدادی از صندلی بهتری برخوردار است و تقریبا همه مردم می دانند که هنگام حادثه اولین کاری که باید انجام گیرد قرار گرفتن در صندلیی امن و تماس با نیروهای امدادی است و به نظر می رسد که در این زمینه مشکل به خصوصی وجود ندارد.

وی ادامه داد: داشتن خاموش نماینده ها و استفاده نکردن از لوازم خطرناکی از جمله پیک نیکی ها در خانه از دیگر مواردیست که باید در این خصوص آگاهی رسانی بیشتری انجام گردد. وجود و استفاده از خاموش نماینده ها در لحظات اولیه وقوع یک حادثه، بسیار موثر است و اگر از آن ها به درستی استفاده گردد ، حادثه مدیریت می گردد و به نوعی از وقوع حوادث بزرگ جلوگیری می گردد.

مرشد دوست با بیان اینکه آموزش های لازم در مورد ایمنی فقط مختص بزرگسالان نیست و باید به جوانان، نوجوانان و بچه ها هم ارائه گردد گفت: باید در همه سنین آموزش و فرهنگ ایمنی ترویج گردد و آن را میان همه افراد جامعه از کودک تا سالمند نهادینه کنیم.

این کارشناس ایمنی در ادامه به ماده 14 قانون مدیریت بحران نو اشاره نمود که سال 98 تصویب شد و به توضیح وظایف ارگان ها، سازمان ها و وزات خانه ها در مورد آموزش محتوای ایمنی و ارائه آن به بچه ها، نوجوانان و جوانان می پردازد.

به گفته وی، در ماده 14 قانون مدیریت بحران نوشته شده است که وزارتخانه های آموزش و پرورش و علوم موظف هستند که به وسیله هلال احمر که محتوی آموزشی را تهیه می نماید، کتاب هایی را تهیه کند و برای دانش آموزان و دانشجویان محتوی ایمنی و سوانح داشته باشد.

وی ادامه داد: یکی از مسائل در ترویج فرهنگ ایمنی این است که بچه ها از کودکی به هیچ نام آموزش های خاصی در این زمینه نمی بینند. بچه ها در مورد شرایط اضطرار و تصمیم گیری و رفتار در این لحظات آموزشی نداشته اند.

این کارشناس ایمنی با تاکید بر این موضوع که محتوی ایمنی برای هر سنی باید مطابق با اقتضای روش تفکر آن فرد باشد، گفت: محتوایی که برای یک نوجوان جمع بندی می گردد قطعا باید با مطالبی که به کودک و یا بزرگسال آموزش داده می گردد متفاوت باشد.

وی با تاکید بر فداکاری و ایثار نوجوان ایذه ای، گفت: باید در این خصوص هم مطالبه گری داشته باشیم که مدیریت بحران، وزارت آموزش و پرورش و.. به این موضوعات در کتب آموزشی توجه بیشتری داشته باشند.

به گفته مرشد دوست، ماده 14 الزام نموده است که محتوی ایمنی و سوانح برای کتب درسی و آموزش و پرورش ایجاد گردد. پرسش ما این است که هلال احمر چه تیمی را برای فراوری این محتوی اختصاص داده و وزارتخانه های علوم و آموزش و پرورش چه تیم هایی را ایجاد کردند که این محتوی را جهت آموزش در کتب و برنامه های آموزشی توزیع نمایند؟ اگر این تیم ها وجود دارد باید در این خصوص کوشش کنیم که کودک و نوجوان از آموزش های لازم بهره ببرند.

این کارشناس ایمنی در پایان بر لزوم آموزش و فرهنگ ُازی از سنین کودکی تاکید و گفت: بار ها گفته شده که بچه ها از سنین مهد کودک باید با آموزش های خاص سن خود روبرو باشند. ایمنی باید در وجود افراد نهادینه گردد. از سوی دیگر از پنج سالگی که کودک با بازی و کتاب آشنا می گردد می توان این آموزش ها را به وسیله کتاب و بازی به بچه ها اختصاص داد. اگر آموزش های ایمنی به صورت دقیق به بچه ها ارائه گردد در مواقع بحرانی قدرت تصمیم گیری بیشتری خواهند داشت.