مخالفان سریال حلقه های قدرت چگونه آمازون را خلع سلاح کردند؟ - سرزمین من

به گزارش سرزمین من، اوباش مجازی با حمله به فیلم ها و مجموعه های تلویزیونی، نابودی این آثار را رقم می زنند و حتی جف بیزوس هم نمی تواند جلوی آن ها را بگیرد. ما تا ابد از آن متنفر خواهیم بود، این واکنش ناعادلانه تعدادی از طرفداران جی. آر. آر. تالکین به پروژه یک میلیارد دلاری شرکت آمازون است، یک نسخه فرعی از ارباب حلقه ها به نام حلقه های قدرت که گویی بیش از اینکه طرفدار داشته باشد، مخالف دارد. بعضی از طرفداران، سریال را یک توهین بزرگ به میراث تالکین می دانند، از یک تیم بازیگری که شامل رنگین پوستان می شود تا یک دورف مونث فاقد ریش (تالکین ترجیح می داد تا خانم های دورفش پوشیده از مو باشند) و البته تبدیل شدن اِلف مشهور، گالادریل به یک قهرمان اکشن که دمار از روزگار اورک ها درمی آورد.

بدیهی بود مخالفان همان کاری را انجام دهند که همه ارتش های زیرزمینی اگر در شرایط آن ها بودند انجام می دادند: قدم گذاشتن به دنیای اینترنت و نفرت پراکنی. به همین دلیل، حلقه های قدرت به جدیدترین مجموعه ای تبدیل شده است که تحت تاثیر حملات همه جانبه یا به اصطلاح بمباران نقد (Review Bombing) قرار می گیرد. احتمالا از بمباران نقد شنیده اید، فرایند ای که طی آن، گروه اعظمی از آدم ها (یا گروهی کوچک که از حساب های کاربری مختلف بهره می برند یا به ربات ها دسترسی دارند)، نقدهای منفی متعددی برای یک اثر هنری می نویسند تا با این کار، فکر مخاطبان عام را مسموم کنند. سائورون هرکجا که هست، احتمالا از این حرکت نمادین طرفداری خواهد کرد.

برای حلقه های قدرت، آن ها همه پلتفرم ها را هدف گرفته اند اما هدف اولیه آن ها وب سایت آمازون پرایم بود، جایی که شما می توانید به ویدیوها امتیاز دهید. در واکنش به سیل نقدهای منفی، آمازون بخش امتیازدهی به سریال را برای سه روز غیرفعال کرد تا بررسی کند که آیا این نقدها واقعی هستند یا بخشی از یک کمپین سازمان یافته محسوب می شوند که می خواهند این مجموعه را نابود کنند، همان کسانی که احتمالا ده دقیقه از حلقه های قدرت را هم تماشا نکرده اند.

اما آمازون به تنهایی نمی تواند در مقابل همه کسانی که به دلایل مختلف از این سریال نفرت دارند ایستادگی کند. همان طور که بالاتر ذکر شد، آن ها به سایت های راتن تومیتوز، متاکریتیک و آی ام دی بی (که از قضا متعلق به آمازون است) نیز حمله کرده اند. میانگین امتیاز تماشاگران سریال در راتن، 39 درصد (از 100) و در متاکریتیک 2.9 (از 10) است که آن را در زمره بدترین آثار چند سال گذشته قرار می دهد، در حالی که اگر واقع بین باشیم، این مجموعه یک فاجعه تاریخی نیست. بله، ایرادات و نقدها به سریال وارد است، کسی آن را شاهکار توصیف نمی کند اما به عینک ویژه ای نیاز ندارید تا ببینید دارد به آن ظلم می شود. این اوباش اینترنتی برای اینکه حضور قدرتمندی در صحنه داشته باشند، از ربات ها استفاده می کنند تا اعضای ارتش خود را بزرگ تر از آن چه که هست، نشان دهند.

بمباران نقد با آمازون یا ارباب حلقه ها آغاز نشده است و ریشه های آن را می توانید در یک مدیوم دیگر پیدا کنید. در بازی های ویدیویی، بمباران نقد بیش از یک دهه است که وجود دارد. این یک سنت دیرینه در میان بازی دوستان است که در پلتفرم هایی همانند استیم، نقدهای منفی متعددی بنویسند. اما یک تفاوت خاص با قبل وجود دارد، در گذشته هدف از این حملات این بود که طرفداران بتوانند توجه سازندگان یا ناشر را جلب کنند. گاهی در یک بازی مسئله ای وجود داشت و نقدهای منفی برای بازیکنان، در واقع یک روش مکاتبه با سازنده بود.

یک مثال مشهور، بازی مس افکت 3 (2012) است که طرفداران حس می کردند انتها راضی کننده ای ندارد. این بازی به شکلی طراحی شده بود که در هر نسخه حق انتخاب داشتید و انتخاب های خود را می توانستید به قسمت های بعدی منتقل کنید، بنابراین انتظار می رفت که انتها قسمت سوم برای بازیکنان معنادارتر باشد و آن ها بازتاب انتخاب های پیشین خود را ببینند اما این گونه نشد. به همین دلیل، طرفداران جنبش بازپس گیری مس افکت را راه اندازی کردند و به استیم و دیگر پلتفرم های امتیازدهی به بازی ها هجوم بردند.

همانند ویروسی که از حیوانات به انسان ها منتقل می شود، بمباران نقد به تدریج به سینما نیز منتقل شد. یکی از ماجراهای به یادماندنی، نسخه بازسازی شکارچیان روح ساخته پال فیگ است که در سال 2016 اکران شد و برخلاف نسخه های اصلی، همه نقش های اصلی آن را زنان برعهده داشتند. فارغ از اِلمان های فمینیستی فیلم که افراطی بودند و برای آن ها باید فیگ را مقصر بدانیم، با شکارچیان روح ناعادلانه برخورد شد. آنونس اولیه آن به سرعت به منفورترین ویدیوی وب سایت یوتیوب تبدیل شد و بیش از 800 هزار طرفدار به آن واکنش منفی نشان دادند تا یوتیوب مجبور شود گزینه دیس لایک را از روی ویدیو حذف کند.

سایت های نقد در سال های اخیر تلاش کرده اند تا با این حملات مبارزه کنند و به موفقیت های اندکی هم رسیده اند. سه سال قبل، راتن تومیتوز به کاربران این گزینه را داد که ثابت کنند بلیت تماشای یک فیلم را خریداری کرده اند. در نتیجه نقد و امتیازدهی آن ها اعتبار پیدا می کرد. راتن تومیتوز همچنین نگارش نقد برای فیلم هایی که هنوز اکران نشده اند را غیرفعال کرد، بیشتر به دلیل اتفاق های که برای پلنگ سیاه (2018) محصول مارول رخ داد. آمازون برای حلقه های قدرت ترفند مشابه ای را به کار گرفت اما جواب موردانتظار را دریافت نکرد.

دکتر کریستین مورو، استاد دانشگاه باند استرالیا که در زمینه بمباران نقد تحقیقاتی داشته است، می گوید: نقدها محفل مناسبی برای ابراز تفاوت های ایدئولوژیکی یک شخص نیستند. با وجود این، [بمباران نقد] می تواند توجه ها را به یک معضل اجتماعی جلب کند. برای مثال، اگر یک سازنده یا بازیگر رفتار نامناسبی داشته یا کار اشتباهی انجام داده است، نقدهای منفی از سوی آدم های مختلف به آن ها نشان می دهد که رفتارهایشان پذیرفته نیست. با این حال، اگر این حملات با استفاده از ربات ها انجام می شود، پس از طریق گروه کوچکی برنامه ریزی شده است و اغلب هدف مثبتی پشت آن نیست.

ناگفته نماند که این حملات همیشه مغرضانه و کینه توزانه نیستند. برای نمونه، هنگامی که بازی نیئا: اتوماتا (NieR: Automata) بدون ترجمه چینی منتشر شد، کاربران چینی خشمگین شدند و با حمله به پلتفرم استیم، برای این بازی نقدهای منفی فراوانی نوشتند. یا هنگامی که شرکت ولو (Valve) تلاش کرد تا برای ارتقای شخصیت ها (ماد ها) در بازی الدر اسکورولز 5: اسکایریم پول دریافت کند، با بازخوردهای منفی فراوانی روبه رو شد.

آن واپس زنی ها قابل درک هستند و نمی توانیم آن ها را با اتفاقاتی که برای حلقه های قدرت رخ داده است مقایسه کنیم؛ طرفدارانی که نمی توانند یک دورف بدون ریش را تحمل کنند یا از اینکه گالادریل هم می تواند یک مبارز سلحشور باشد، خشمگین هستند (جالب است که هیچ کس به برداشت توهین آمیز و کاریکاتوگونه از ایرلندی ها به واسطه هارفوت ها اهمیتی نمی دهد، شاید به جز خود ایرلندی ها).

این نفرت پراکنی ها به جای اینترنت، باید در کوه نابودی انداخته شوند. اما این بازخوردهای منفی، حتی نوع سازمان یافته اش گاهی برای تولیدکنندگان محتوا اتفاق مثبتی است. دکتر مورو در این رابطه می گوید: در چند مدت اخیر، ترند حذف امتیازات منفی را داشته ایم. یوتیوب، اینستاگرام و بعضی دیگر، گزینه دیسلایک را کنار گذاشته اند و روی لایک ها متمرکز هستند. اخیرا مقاله ای منتشر کردیم که در آن به این مسئله پرداخته ایم که بازخوردهای مثبت و منفی، چگونه می توانند به یک محصول کمک کنند. اینکه از هر دو سوی قصه بشنوید، به تولیدکنندگان دیدگاه فوق العاده ای می دهد که در به روزرسانی های بعدی روی چه چیزهایی تمرکز کنند یا آثارشان را چگونه بهبود ببخشند.

معضل فعلی آمازون و دیگر پلتفرم ها حالا این است که چگونه نقدهای منفی واقعی را از نقدهای خراب کارانه متمایز کنند. بدترین ایده این است که همه نقدها حذف شوند و مخاطبان اجازه ثبت نظر نداشته باشند. این کار را انجام دهید و هم تولیدکننده و هم مصرف کننده ضرر می کنند. دکتر مورو اضافه می کند: هنگامی که نقدهای مثبت و منفی برای مصرف کننده نمایان هستند، به نفع همه است. برای مثال، حذف گزینه دیس لایک در یوتیوب باعث شده است که مخاطبان نتوانند در نگاه اول، کیفیت یک ویدیو را تشخیص دهند. این مسئله برای بعضی ویدیوها اهمیت بیشتری پیدا می کند، بخصوص برای کارهایی که می خواهید در خانه براساس یک ویدیو انجام دهید یا چیزی را بسازید.

حذف دیس لایک ها همچنین باعث شده است تا مخاطبان راحت تر فریب بخورند یا به سراغ ویدیویی بروند که برخلاف تیتر و عکس شاخصش، محتوای متفاوتی دارد. دکتر مورو می گوید: در سوی دیگر، اگر نقدها واقعی نباشند، در واقع تبدیل به اطلاعات جعلی شده اند و آمار نامعتبر فراهم می کنند. به همین دلیل، به ساختاری نیازمندیم که اجازه دهد نقدهای واقعی منتشر شوند و ربات ها و بمباران نقد را جدا کند.

همانند حلقه یگانه تالکین، بمباران نقد یک نیروی تاریک و مخرب است که به فرهنگ طرفداری لطمه های جبران ناپذیری وارد می کند. چالش اصلی آمازون این است که نظرات مسموم را فیلتر کند و هم زمان به طرفداران واقعی مجموعه این فرصت را بدهد تا نظرات خود را اعلام کنند، ولو منفی. متاسفانه این کار آسان نیست و حتی جف بوزو با همه امکاناتی که در اختیار دارد هم شاید نتواند راهی برای حل مشکل پیدا کند.

منبع: The Telegraph