سازندگی: اصلاح توزیع یارانه ها به نفع طبقات پایین است - سرزمین من

به گزارش سرزمین من، روزنامه حزب کارگزاران نوشت: اصلاح و بازتوزیع یارانه ها، شرایط معیشت دهک های درآمدی پایین را بهتر می نماید.

به گزارش گروه سیاسی سرزمین من، روزنامه سازندگی در گزارشی نوشت: با توجه به شک و تردیدی که نهاد های گوناگون به دولت حسن روحانی داشتند، حذف ارز ترجیحی یا تحمیل شوک های قیمتی به جامعه در آن دولت امکان پذیر نبود، اما دولت سیزدهم بدون اینکه نگران تبعات سیاسی و امنیتی باشد، ارز 4200 تومانی را از کالا های اساسی حذف کرد.

دولت دوم حسن روحانی یک بار برای تعدیل قیمت بنزین گام برداشت، اما وقایع آبان 1398 پیش آمد و این سیاسـت بـرای همواره در دولت آقای روحانی کنار گذاشته شد. البته اقتصاددانان معتقدند سیاست های دفعتی دولت سیزدهم را نمی توان اصلاحات مالی یا حتی جراحی مالی نام گذاشت، اما به هر حال دولت چاره دیگری هم نداشته و سر دوراهی سختی قرار داشته است که یا چرخه تشدید کسری بودجه، افزایش تورم، سرکوب قیمت و کمیابی کالا ها را بپذیرد یا اجازه دهـد، کالا هایی که ارز ترجیحی آن ها حذف شده، با شوک قیمتی روبرو شوند.

این روزنامه می افزاید: بهینه ترین گزینه در شرایط فعلی، حفظ حداقل معاش خانوار های آسیب پذیر بود تا بدین نحو از عدم آسیب حساس ترین افراد در سـال پرتلاطم جاری جلوگیری گردد.

بنابر آخرین ارقام موجود تا انتهای بهـار 1400 حدود 43 میلیارد دلار ارز 4200 تومانی تخصیص یافته که اگر حدود 18 میلیارد دلار (تا انتهای فروردین 1401) را به آن اضافه کنیم؛ چیزی حدود 62 میلیارد دلار در قالب ارز 4200 تومانی تخصیص یافته است. برای درک دقیق تر این رقم می توانیم آن را با بودجه سالیانه دولت مقایسـه کنیم؛ به نحوی که کل بودجه عمومی دولت در سال 1401 حدود 1300 هزار میلیارد تومان بوده است که اگر آن را نـرخ دلار نیمایی تبدیل کنیم، به 52 میلیارد دلار می رسیم که حدود 3/5 برابر ارز اعطایی در نرخ 4200 تومانی است. به همین علت منطقی است که انتظار داشته باشیم که دولت و مردم در حذف ارقام به این بزرگی نهایت دقت را داشته باشـند.

منطقی است که هر نوع طرح اصلاحی، با اولویت عدم آسیب پذیری اقشار فرودست باشد که این مسئله ارتباط نسبتاً جدی ای با توزیع ارز 4200 تومانی دارد؛ چرا که اولا بخش اصلی معیشت مردم به آن وابسته است و در ثانی مقدار آن بسیار بزرگ است. همین واقعیت به خودی خود ما را سلبی یا ایجابی به سمت اتخاذ موضع در خصوص ارز 4200 تومانی خواهد برد و در واقع سؤال اصلی را از اینکه اولویت اصلاح مالی ارز 4200 تومانی است یا خیر، به اینکه چگونه از معیشت طبقات محروم در برابر شرایط پرنوسان سال پیش رو محافظت کنیم تبدیل خواهد نمود؛ در همین راسـتـا حـذف یا عدم حذف ارز 4200 تومانی به یک سیاست رفاهی وصل خواهد شد، به نحوی که بتواند از طبقات آسیب پذیر در مقابل برنامه های اصلاحی مراقبت کند.

سازندگی در خاتمه نوشت: سیاست نو قرار نیست همه رقم کالا را بدهد؛ بلکه باید مابه التفاوت قیمت را پرداخت کند که در بعضی کالا ها مثل روغن حدود 311 درصد و در بعضی کالا ها مثل تخم مرغ حدود 50 درصد خواهد بود. بر همین اساس، ارقام یارانه فعلی (400 هزار تومان در ماه تا دهک سوم درآمدی) می تواند شرایط دهک سوم را حتی بهتر نیز بکند. در چنین شرایطی اگر دهک سوم را به عنوان مرجع قرار دهیم، در محاسبه ارقام در نظر گرفته شده برای مصرف برنج خارجی، روغن نباتی، مرغ، گوشت گوساله و گوسفند و تخم مرغ برای هر نفر، به رقمی حدود 250 هزار تومان می رسیم (در ارقام منتشر شده برای هر کدام از کالا های فوق و گوشت گوسفند و گوساله، 250 هزار تومان در نظر گرفته شده) که به صورت واضحی یارانه داده شـده، شرایط دهک سـوم را بهتر می نماید چرا که قرار است یارانه نو مابه التفاوت را بپردازد، نه قیمت کل کالا ها را. ظاهرا ارقام داده شده تا دهک هفتم را بی تفاوت می نماید (یعنی دهک هفتم نسبت به اجرا یا عـدم طرح بی تفاوت می شوند)، اما دهک هشت، 9 و 10 به صورت خالص ضرر خواهند کرد که البته، چون معمولا این سه دهک صاحبان دارایی هستند، از محل رشد تورم به صورت خالص احتمالا سود خواهند کرد.