آنالیز پلی استیشن پورتال؛ کنسول دستی یا دستگاهی برای ریموت پلی؟ - سرزمین من

به گزارش سرزمین من، حدود 10 سال از عرضه آخرین کنسول دستی سونی یعنی پلی استیشن ویتا (Playstation Vita) می گذرد و این شرکت برای مدت زیادی است که در دنیای کنسول های دستی حضور ندارد. با رشد این قسمت از گیمینگ و عرضه دستگاه هایی مثل استیم دک (Steam Deck) همه کاربران سونی انتظار داشتند که این غول دنیای گیمینگ به دوران اوج خود در کنسول های دستی برگردد.

برای مدت زیادی شایعات مختلفی از عرضه کنسول دستی تازه سونی منتشر شد. هر کس یک ایده از کنسول دستی بعدی سونی داشت تا این که این شرکت دستگاه پلی استیشن پرتال (Playstation Portal) را معرفی کرد. پلی استیشن پرتال را نمی توان یک کنسول دستی مجزا دانست به علت اینکه این دستگاه همچنان احتیاج به اتصال به یک کنسول پلی استیشن 5 دارد و می توان آن را یک وسیله جانبی برای پلی استیشن 5 در نظر گرفت. با این حال نکته مثبت اینجاست که پرتال می تواند این کار را به وسیله شبکه داخلی یا به وسیله اینترنت هم انجام دهد که یک نکته بسیار مثبت به شمار میرود. به این شکل که کاربران می توانند از راه دور نیز به پلی استیشن 5 خود در خانه متصل شده و بازی های مختلف را تجربه نمایند.

کنسول پلی استیشن پرتال یک دستگاه جالب است. این دستگاه به طور رسمی به وسیله سونی برای استریم بازی های مختلف و ریموت پلی (Remote Play) با کنسول پلی استیشن 5 ساخته شده است. پرتال چیزی نیست که هواداران کنسول های دستی منتظر آن بودند. مخصوصاً اینکه تجربه گیمینگ با آن به شدت به شرایط اینترنت خانه شما بستگی دارد. با این حال این دستگاه ساده چیزی بیش از یک کنترلر با یک صفحه نمایش است و دارای قابلیت های خاصی است که ارزش خرید این دستگاه را کمی بالا می برد.

تجربه وابسته به پلی استیشن 5

پلی استیشن پرتال بدون کنسول پلی استیشن 5 هیچ کاربردی ندارد. در نتیجه شما به طور الزامی باید این کنسول خانگی را داشته باشید تا بتوانید از پرتال بهره ببرید. برای داشتن برترین تجربه از این دستگاه بهتر است شما کنسول پلی استیشن 5 را به صورت فیزیکی و با سیم LAN به مودم خود متصل کنید. برای انتقال اطلاعات میان پرتال و کنسول پلی استیشن 5 دو مرحله وجود دارد. مرحله اول بین مودم و پلی استیشن 5 است و مرحله دوم بین مودم وای فای و دستگاه پرتال. زمانی که شما پلی استیشن 5 به وسیله سیم به مودم متصل می کنید، فشار یک مرحله را کمتر نموده و ثبات انتقال داده را بیشتر خواهید کرد.

در خصوص پرتال هم باید کوشش کنید تا در نزدیک ترین حالت به سمت مودم خود باشید. با این کار برترین سیگنال را دریافت نموده و داده ها بهتر انتقال پیدا می نمایند. حال اگر شما این دو کار را انجام ندهید تجربه خیلی خوبی با پرتال نخواهید داشت. به این معنا که به طور دائم با کمبود دیتا و عدم پاسخ دهی روبرو خواهید شد و اصلاً بازی برای شما روان نخواهد بود.

نکته ای که باید به آن توجه کنید این است که شما مانعی برای استفاده از پرتال در فاصله های مختلف حتی بیرون از خانه هم ندارید. با این حال تجربه شما با توجه به کیفیت اینترنت و شرایطی که در آن قرار دارید مختلف خواهد بود. اگر شما بخواهید از یک وای فای برای پرتال بهره ببرید، بهتر است این نکات را رعایت کنید تا تجربه با ثبات و خوبی داشته باشید.

اگر شما به نقد و آنالیز های این دستگاه در اینترنت توجه کنید، متوجه یک موضوع جالب خواهید شد. تجربه این دستگاه به طور کامل به کیفیت اینترنت و وای فای بستگی دارد. به این شکل که اگر اینترنت فرد خوب باشد، نقد مثبتی خواهد داشت و اگر اینترنت آن بد باشد، اصلاً تجربه جالبی را نخواهد داشت. این عدم ثبات عملکرد با توجه به قیمتی که این دستگاه دارد، کمی تردید در خرید آن ایجاد می نماید ولی برای آن هم یک راه حل وجود دارد.

برای اینکه شما ببینید شرایط اینترنت شما برای پرتال مناسب است یا نه، توصیه می کنم قبل از خرید برنامه Playstation Remote Play را روی موبایل یا لپتاپ خود نصب کنید. سپس کوشش کنید تا از آن استفاده نموده و یک بازی را با استفاده از این برنامه تجربه کنید. اگر این تجربه مناسب و خوب بود، شما شرایط خرید پرتال را دارید، اگر هم خوب نبود بهتر است زیاد به خرید این دستگاه فکر کنید.

در جعبه پلی استیشن پرتال چه چیزی قرار گرفته است؟

درون جعبه پلی استیشن پرتال چیز خاصی قرار ندارد. شما در این جعبه تنها خود دستگاه را در کنار یک کابل USB C می بینید. راهنمای آن نیز چندان چیز خاصی ندارد و حتی راه حلهای بهتر شدن تجربه پرتال را نیز به شما ارائه نمی دهد. این کم بودن محتوا داخل جعبه باعث شده که شما ارزش هزینه ای که برای این کنسول نموده اید را متوجه نشوید.

پلی استیشن پرتال برای شارژ شدن از همین کابل USB C استفاده می نماید. شما می توانید برای شارژ کردن آن از هر آداپتوری استفاده نموده و حتی با استفاده از خود کنسول پلی استیشن 5 نیز این کار را انجام دهید. به طور کلی تئوری سونی این است که این دستگاه به راحتی با کنسول کار خواهد نمود و احتیاج به هماهنگی زیادی ندارد ولی متأسفانه اینگونه نیست. برای داشتن یک تجربه خوب شما باید کارهای بسیاری در آن انجام دهید که کمی روند استفاده از پرتال را با چیزی که سونی تعریف می نماید متفاوت می نماید.

سخت افزار پرتال کیفیت بالایی دارد

دستگاه پلی استیشن پرتال از لحاظ سخت افزاری کیفیت بسیار بالایی دارد. در کل این دستگاه یک کنترلر دوال سنس (DualSense) است که از وسط به دو نیم تقسیم شده و یک صفحه نمایش 8 اینچی با کیفیت 1080p و تکنولوژی LCD در این میان قرار گرفته است. همین دو مورد باعث شده تا از دستگاه های دیگر که برای بازی از راه دور استفاده می شوند، متفاوت باشد.

اینکه می گوییم دسته دوئل سنس به دو نیم تقسیم شده یک ارائه کامل از این دستگاه است. به این شکل که شما تمامی تکنولوژی های این کنترلر را در پرتال هم خواهید داشت. در نتیجه شما ادپتیو تریگرز (Adaptive Triggers) و هپتیک فیدبک (Haptic Feedback) را به طور کامل در پرتال تجربه خواهید کرد. صفحه نمایش دستگاه نیز کیفیت بسیار بالایی داشته و دقت بالایی در رنگ ها دارد.

در پشت دستگاه یک درگاه USB C قرار گرفته است که فقط برای شارژ کردن دستگاه طراحی شده و هیچ چیز دیگری به آن متصل نمی گردد. در کنار آن نیز یک جک 3.5 میلی متری صدا وجود دارد که هدست های مختلف به آن متصل می گردد. در بالای آن نیز یک دکمه برای روشن خاموش کردن دستگاه و یک دکمه دیگر برای کنترل صدا وجود دارد. خروجی های اسپیکر نیز در بالای دستگاه وجود دارند تا تجربه خوبی از صدا را به کاربر منتقل نمایند. بقیه قسمت ها نیز مشابه کنترلر عادی دوال سنس است.

برای شارژ کردن دستگاه شما احتیاج به 2.5 ساعت دارید و این اندازه شارژ به شما 5 ساعت کار خواهد داد. این اندازه شارژ دهی به طور کامل به اندازه ویبره ای که یک بازی احتیاج دارد و روشنایی صفحه نمایش بستگی دارد. حتی بلندی صدا نیز در اندازه شارژدهی تأثیر گذاشته و امکان دارد که کمی آن را کاهش دهد. در کل می توان گفت که عمر باتری پرتال از 4 تا 5 ساعت بسته به کاربری شما است.

سونی اطلاعاتی از سخت افزار داخلی دستگاه منتشر نکرد ولی طبق چیزی که منابع دیگر گفتند، داخل پرتال یک پردازنده اسنپدراگون 680 وجود دارد. این پردازنده از تکنولوژی 6 نانومتری بهره برده و قدرت نسبتاً خوبی برای کاری که انجام می دهد. دارد. حتی می توان گفت با توجه به کاربری که این دستگاه دارد، این پردازنده بیش از حد هم قدرت ندارد. به علت اینکه سونی این دستگاه را تنها به استریم کردن از کنسول محدود نموده و نه شبکه ابری، در نتیجه کار زیادی به جز انکود کردن انجام نمی دهد.

مشکل اصلی پرتال نیست، ریموت پلی است!

دستگاه پرتال به نوبه خود دستگاه خوبی است. مشکل اصلی ریموت پلی است. ریموت پلی هرگز نتوانست به چیزی که باید تبدیل گردد و حتی با وجود اینکه الان یک دستگاه مخصوص برای این کار وجود دارد می توان به آن گفت تجربه خوبی است ولی عالی نیست. حضور این قابلیت به صورت رایگان در کنسول پلی استیشن 5 یک نکته بسیار مثبت است اما یک تجربه راحت و روان نیست.

میان تجربه بازی به طور مستقیم روی کنسول و با استفاده از پرتال حدود 4 تا 5 فریم تفاوت وجود دارد. این در صورتی است که شما تمامی نکاتی که گفته شد را رعایت کنید. از لحاظ تأخیر زمانی نیز حدود 60 تا 80 میلی ثانیه است که با توجه به اینکه این دستگاه دارد یک بازی را استریم می نماید، عدد بسیار خوبی است. نکته اینجاست که اگر شما بخواهید این موضوع را بهتر کنید، امکان پذیر نیست. به علت اینکه به نظر می رسد یک محدودیت از طرف کنسول پلی استیشن 5 وجود دارد و در نتیجه نمی توان به هیچ شکل آن را رفع کرد.

حال نکته جالب اینجاست که اگر شما این تست را با استفاده از دستگاه Wii U انجام دهید، تفاوت را مشاهده خواهید کرد. دستگاه Wii U با استفاده از یک گیم پد مخصوص، چیزی مانند پرتال، عرضه شد. نکته اینجا بود که نینتندو از تکنولوژی بسیار خاصی در دستگاه خود استفاده کرد که به معنای واقعی برای اتصال و بازی کردن ساخته شده بود. دسته Wii U از ابتدا در جعبه کنسول وجود داشت و در نتیجه یک دستگاه جانبی نبود. به همین علت یک اتصال بسیار با ثبات داشت و تجربه کامل یک تلویزیون همراه را با کمترین اندازه تأخیر و تفاوت فریم به کاربر ارائه می کرد. چیزی که در پلی استیشن پرتال وجود ندارد.

تجربه افراد مختلف از اندازه تأخیر در دستگاه پرتال مختلف است. برای مثال اگر شما یک تلویزیون عادی داشته باشید که هیچ قابلیت گیمینگ خاصی نداشته باشد، پورتال نیز یک تجربه مشابه را به شما ارائه خواهد داد. یک نکته لازم به ذکر اینجاست که در بازی های مختلف حتماً از حالت Performance بهره ببرید. این حالت اندازه تأخیر را تا حد زیادی کاهش می دهد و همینطور اینکه به شما اجازه می دهد تا تجربه روان تری را از پرتال داشته باشید.

کیفیت تصویر پرتال چندان جالب نیست

از لحاظ کیفیت تصویر، پرتال به خودی خود سخت افزار خوبی دارد. با این حال تجربه آن مشابه با چیزی است که در برنامه ریموت پلی (Remote Play) وجود دارد. این اندازه کیفیت تصویر با توجه به شرایط اینترنتی هم تغییر خاصی نخواهد نمود و در نتیجه همیشه یک تجربه ثابت را به کاربر ارائه خواهد داد.

به طور کلی تکنولوژی استریم راحت نیست و در نتیجه فشار زیادی هم به کنسول و هم به دستگاه پرتال وارد می گردد. نکته اینجاست که زمانی که برای اولین بار شما پرتال را در دست گرفته و بازی می کنید با عدم دقت در رنگ ها روبرو خواهید شد. نکته اینجاست که بحث رنگ در استریم کلاً چندان دقیق نیست ولی با این حال با توجه به اینکه این دستگاه به وسیله خود سونی طراحی شده انتظارات از آن بالاتر بود.

تجربه بازی روی آن بسیار زیبا و مجذوب کننده است

تجربه یک بازی کامل روی یک کنسول دستی همیشه لذت بخش است. این موضوع به طور کامل در خصوص پرتال هم صدق می نماید. به این شکل که در این دستگاه شما یک بازی کامل را در قالب یک صفحه نمایش 8 اینچی تجربه خواهید کرد. چیزی که تجربه بازی را در این دستگاه بسیار مجذوب کننده می نماید، اندازه جزئیات آن است. پرتال به طور کامل چیزی که در تلویزیون نمایش داده می گردد را به کاربر ارائه می دهد و ذره ای از جزئیات را از دست نمی دهد.

البته تجربه گیم پلی هم به شدت وابسته به بازی است. برای مثال اگر شما بازی های آهسته مثل الن ویک 2 (Alan Wake 2) را تجربه کنید، بازی بسیار دقیق بوده و مشابه چیزی است که در تلویزیون وجود دارد. این موضوع در خصوص بازی های سریع مثل هورایزن فوربیدن وست (Horizon Forbidden West) صدق نمی نماید. به طور کلی بازی های سریع دشمن تکنولوژی استریم هستند و در نتیجه این موضوع در پرتال هم به طور کامل وجود دارد. در بازی های سریع شما با مسائل مختلفی از جمله عدم نمایش فریم و تأخیر در حرکات روبرو خواهید بود.

جمع بندی

در کل پلی استیشن پرتال یک سخت افزار بسیار دوست داشتنی است. پرتال یک دستگاه ریموت پلی بسیار خوب است که اگر مسائل این سیستم استریم وجود نداشت، عملکرد بهتری از خود نشان می داد. چیزی که این دستگاه کوچک را مجذوب کننده می نماید ویژگی های کنسول دوال سنس (DualSense) است. به این معنا که این تکنولوژی های موجود در این دسته هستند که در پرتال هم وجود داشته و آن را نسبت به ریموت پلی عادی برتر می نماید.

صفحه نمایش دستگاه با کیفیت است و شاید از تکنولوژی اولد (OLED) بهره نبرد ولی جزو برترین LCDها بوده و کیفیت بسیار بالایی دارد. مسئله ای که این صفحه نمایش و ارتباط با کنسول دارد این است که اندازه تأخیر نسبتاً زیاد بوده و حتی امکان دارد یک فریم نمایش داده نگردد که در بازی های سریع این موضوع بیشتر مشاهده می گردد. البته اگر اینترنت شما مشکل خاصی نداشته باشد و ارتباط خوبی با سیستم داشته باشد، شما کمتر با این مسائل روبرو خواهید شد.

مسائل پلی استیشن پرتال به این بخش ختم نمی گردد. از لحاظ امکاناتی هم این دستگاه کمبودهای عجیبی دارد. برای مثال اینکه پرتال به هدست های بلوتوثی متصل نمی گردد. شما می توانید این دستگاه را به هدست مخصوص سونی متصل کنید که این موضوع نشان می دهد این دستگاه چیپ بلوتوث را دارد ولی نمی توان هدست های دیگر را به آن متصل کرد.

برای بهبود پورتال سونی باید کمی کار انجام دهد. اول اینکه این دستگاه باید از گیمینگ ابری پشتیبانی کند تا ارزش آن بالاتر برود. همینطور اینکه اگر این دستگاه به یک دسته دوال سنس هم متصل می شد بهتر بود. به این شکل که شما از پورتال به عنوان یک صفحه نمایش استفاده می کردید و دسته خود را به آن متصل می کردید.

در کنار این موارد ابزار بهبود کیفیت اینترنت و اتصال نیز برای این دستگاه الزامی است. اگر سونی در به روزرسانی های بعدی مواردی را به این دستگاه اضافه کند که با هدایت های مخصوص کیفیت اتصال را بهتر کند، قطعاً تجربه کاربران نیز بهبود زیادی خواهد داشت. در خاتمه نیز جالب می شد اگر در این دستگاه قابلیت شبیه سازی بازی های قدیمی (Emulate) وجود داشت. به این شکل که در پرتال امکان تجربه بازی های بسیار قدیمی وجود داشت و این دستگاه به یک کنسول همراه کوچک تبدیل می شد.

در خاتمه باید گفت که به تنهایی پلی استیشن پرتال یک دستگاه بسیار با کیفیت است. مشکل اصلی با ریموت پلی است. سونی هنوز زمینه پرتال را به خوبی طراحی ننموده بود که این دستگاه را عرضه کرد. اگر این سیستم بهبود داشته باشد، پرتال می تواند یک کنسول نیمه همراه بسیار خوب برای تجربه بازی در شرایط خاص باشد. همینطور اینکه موفقیت این دستگاه می تواند سونی را به سمتی ببرد که تصمیم به ساخت یک کنسول دستی کامل مانند پلی استیشن ویتا بگیرد.

منبع: Eurogamer