این روز ها اینگونه از ابرماه عکس بگیرید! - سرزمین من

به گزارش سرزمین من، شاید برای شما تصویر برداری از آسمان در حالی که ماه در آن می درخشد هیجان انگیز باشد، با این راهنمای تخصصی نحوه گرفتن تصاویر خیره کننده از ماه را بیاموزید.

به گزارش خبرآنلاین، در ماه دنیایی پنهان وجود دارد، از دهانه ها و کوه ها گرفته تا دره ها و دریا های گدازه ای یخ زده، که اگر دوربین خود را به سمت آن بگیرید، در انتظار عکس گرفتن است. از آنجایی که بزرگ و روشن است و پیدا کردن آن آسان است، هدف مناسبی برای آغاز سفر در عکاسی نجومی است.

در این مقاله، نکاتی ارائه خواهد شد تا به شما یاری کند با تجهیزاتی که دارید برترین ها را از ماه بگیرید. ما به شما نشان خواهد داد که چگونه فقط با استفاده از یک تلفن هوشمند عکس های عالی بگیرید و چگونه با اعتماد به نفس بیشتر به تجهیزات بزرگتر بروید.

یک عکس پیروز از ماه نیز ممکن است به شما یاری کند تا دوربین خود را بیشتر به سمت منظومه شمسی و اعماق فضا ببرید تا بتوانید از سیارات، ستارگان و حتی اجرام تماشایی در اعماق آسمان عکاسی کنید.

فقط گوشی هوشمند دارید؟ عالی است، شما هنوز هم می توانید چند عکس عالی از ماه بگیرید.

ماه برای عکاسی با گوشی هوشمند به مقدار کافی روشن است، اما مدل ها مختلف درجات مختلفی از پیروزیت را به همراه خواهند داشت. ماه در هنگام کامل بودن و در مقابل خورشید در آسمان درخشان ظاهر می گردد. یک ماه کامل در حال طلوع به علت اثری به نام توهم ماه به طور مصنوعی بزرگ به نظر می رسد.

یک عکس می تواند ناامید کننده باشد، زیرا ماه بسیار کوچکتر از حد انتظار به نظر می رسد. اگر دوربین شما به پیش زمینه علاقه دارد، ماه تمایل به نوردهی بیش از حد دارد. اگر دوربین شما هوادار ماه باشد، پیش زمینه ممکن است کم نور گردد و گم گردد.

برای تصاویر دقیق تر تصویربرداری فوکال این تکنیک را شرح می دهد که دوربین را به سمت پایین چشمی تلسکوپ می گیرد و می تواند به طرز شگفت انگیزی خوب کار کند. اگر به تلسکوپ دسترسی دارید، روی ماه صف آرایی کنید و با دقت تمرکز کنید. پس از اتمام، دوربین را به سمت پایین چشمی بگیرید و دکمه شاتر را فشار دهید.

رویکرد دقیق تر

هنگامی که یک دوربین مناسب دارید، می توانید خلاقیت بیشتری در عکس های خود داشته باشید.

یک دوربین عکاسی عمومی با لنز های قابل تعویض، راه را برای تصاویر دقیق تر از ماه باز می نماید. مقدار ماه که در تصویر خود می گیرید به فاصله کانونی لنز شما بستگی دارد. هر چیزی بیش از 200 میلی متر آغاز به آشکار کردن ویژگی های ملموس در سطح ماه می نماید. یک لنز فاصله کانونی 1000 میلی متری یک دیسک کامل ماه را با جزئیات بسیار دقیق نشان می دهد.

اگر می توانید شکل ماه را ثبت کنید، تغییرات روزانه را ثبت کنید و نتایج را در قالب تقویم ارائه کنید. توجه داشته باشید که تغییر آب و هوا می تواند مانع پروژه هایی مانند این گردد.

در ارتفاع کم، جزئیات ماه به وسیله جو زمین محو خواهد شد، اما ممکن است بعضی از اثرات جالب نیز دیده گردد. در اینجا، زمانی که ماه در حال غروب است، پدیده جوی نادری را به نمایش می گذارد که به عنوان فلاش قرمز شناخته می گردد.

برای جزئیات ماه، دوربین را روی یک پلتفرم مانند سه پایه نصب کنید. برای از بین بردن احتیاج به فشار فیزیکی دکمه شاتر و از بین بردن خطر لرزش ناخواسته دوربین، از شاتر از راه دور بهره ببرید.

دوربین و لنز را روی دستی تنظیم کنید. تنظیمات ISO باید پایین باشد، مثلاً برای دوربین های مدرن 200-1600. دیافراگم لنز باید کاملاً باز باشد با این نکته که بعضی از لنز ها لبه ها را تحت این تنظیم نشان می دهند. انتخاب کمترین عدد f (عدد f دیافراگم است، هرچه عدد f کمتر باشد، شاتر نور بیشتری وارد می نماید) و افزایش یک یا دو توقف باید لرزش را از بین ببرد.

تمرکز دقیق لازم است. یکی از ترفند ها این است که فوکوس اتوماتیک (AF) را روشن کنید و سپس دکمه شاتر را تا نیمه فشار دهید تا ماه در دید باشد تا لنز به طور اتوماتیک روی لبه ماه فوکوس کند. پس از اتمام کار، لنز را روی فوکوس دستی (MF) تغییر دهید و مراقب باشید که حلقه فوکوس را دوباره لمس نکنید. اکنون لنز باید به درستی فوکوس گردد.

با استفاده از نورسنج دوربین خود به عنوان راهنمای پایه، نوردهی های براکتی را برنامه ریزی کنید. در تنظیمات توصیه شده متر، همراه با نوردهی طولانی تر و کوتاه تر، عکس بگیرید و هر نتیجه را در صفحه بازبینی دوربین آنالیز کنید.

یک ماه کامل روشن ممکن است برای عکاسی وسوسه انگیز به نظر برسد، اما منظره ها دراماتیک تری در مراحل اولیه و بعدی یافت می گردد، در نزدیکی جایی که روز قمری به شب قمری می رسد، خط سایه ای که به نابودگر معروف است پدیدار می گردد. برای هلال ماه های اولیه یا اواخر، گاهی اوقات می توانید شب ماه را به علت انعکاس نور خورشید از زمین مشاهده کنید. پدیده ای به نام خاکی نوردهی طولانی تر هلال ماه با نور زمین، بخش روشن را بیش از حد در معرض دید قرار می دهد و جزئیات زیادی را در بخش نورانی زمین نشان می دهد.

سطح روشن در مجاورت ترمیناتور جایی است که نور خورشید به صورت مایل بر سطح ماه می افتد. در اینجا، ویژگی هایی با ارتفاع سایه های چشمگیر و جزئیات پیچیده ماه در برترین حالت خود ارائه می شوند.

در بهار، برترین زمان برای عکاسی از هلال ماه، عصر است، زیرا ماه در آسمان بالاتر ظاهر می گردد و با زاویه تندتری نسبت به پاییز غروب می نماید. در پاییز، برعکس است. هلال ها در اوایل صبح در آسمان بالاتر ظاهر می شوند. در عکاسی نجومی، ارتفاع بالاتر سوژه ها را به بالای لایه تیره جوی نزدیک به افق می برد.

تلسکوپ دارید؟ دوربین دارید؟ این دو را با هم ترکیب کنید تا عکس هایی با ظاهری متخصص داشته باشید.

آداپتور های ساخت و مدل های خاص دوربین را می توانید از فروشگاه های نجومی بخرید. این ها شامل یک حلقه با دوربین مناسب است. در داخل حلقه، یک نخ T ماده وجود دارد. یک استاندارد واقعی که در عکاسی نجومی استفاده می گردد. یک بشکه رزوه T نر به آداپتور پیچ می گردد، لوله به داخل نگهدارنده چشمی تلسکوپ می لغزد.

تلسکوپ ها معمولا دارای بشکه های 1.25 اینچی یا 2 اینچی هستند. مدرن ها با یک آداپتور قابل تعویض برای هر دو مقدار عرضه می شوند. در صورت موجود بودن از مقدار 2 اینچی بزرگتر بهره ببرید. پس از جفت شدن، تلسکوپ مانند یک لنز تله فوتو قدرتمند با عدد f ثابت است. در حالت ایده آل، از تنظیمات ISO پایین تا میانه بهره ببرید.

کوتاه نگه داشتن نوردهی باعث کاهش اثرات ناشی از حرکت ظاهری ماه ناشی از چرخش زمین می گردد. نوردهی بیش از حد طولانی، و ماه را تار نشان خواهد داد. یک پایه ردیاب استوایی هم تراز قطبی این حرکت را جبران می نماید، اما برای نوردهی کوتاه ماه ضروری نیست.

برای عکس های حرفه ای تر، سایه ها در نزدیکی سرانجام دهنده، خطی که شب قمری را از روز قمری تقسیم می نماید، بسیار چشمگیر هستند.

به نظر می رسد نمای بسیار بزرگنمایی شده از سطح ماه به علت چیزی به نام تماشا جوی می درخشد و می لرزد. این اصطلاحی است که انکسار ریز نور ماه را هنگام عبور از جو متلاطم زمین توصیف می نماید. در تصویربرداری نجومی، جزئیات دقیق را مخدوش و محو می نماید.

اثرات تماشا جو با استفاده از تکنیکی به نام تصویربرداری خوش شانس به حداقل می رسد. این شامل گرفتن چندین نوردهی کوتاه، مرتب سازی نتایج بر اساس کیفیت، تراز کردن برترین ها و میانگین گیری آن ها با هم است. این تصویر برداری را می توان با دوربین های عکاسی انجام داد، ام در اصل یک دوربین با قدرت صنعتی بهتر میتواند این کار را انجام دهد.

این دستگاه ها که به تصویربرداری سیاره ای، قمری و خورشیدی اختصاص دارند، معمولاً صدها، و نه هزاران فریم را در عرض چند ثانیه می گیرند. کار پر زحمت پردازش نتایج را نیز می توان با بعضی از برنامه های کاربردی رایگان به صورت اتوماتیک انجام داد.

منبع: sciencefocus